Bazgrołki.

Shivassie

Takie bazgrołki jakieś.

RADA: lepiej nie czytaj Kwadratowy

-------------

Trudno powiedzieć, jaka tak naprawdę była Monika. Wiadomo na pewno, że jej najlepszą przyjaciółką była Asia. Były jak siostry. Niemal każdą cechę Moniki posiadała Asia, a każdą cechę Asi posiadała Monika. Jednak było coś, co naprawdę je różniło. Asia niesamowicie kochała zwierzęta, natomiast Monika gardziła nimi. To był piątek, dziewczyny jak zwykle w ten dzień umówiły się. Dziś kolej na spotkanie w domu Asi. Po szkole Monika nie zdążyła nawet dokończyć obiadu, jak najprędzej pobiegła do przyjaciółki. Czekało ją jak zwykle miłe powitanie rodziców Asi.
- Witaj, Moniko. Jak miło, że już jesteś. Już wołam Asię.
I poszła ciągnącymi się w górę schodami, wołając córkę. Asia z wielkim uśmiechem zbiegła ze schodów, witając Monikę i tym samym zapraszając ją do swojego pokoju. Zza drzwi pokoju słychać było ich rozmowy.
- Co powiesz na mały spacer po parku? - zaproponowała Asia.
- Niezły pomysł, chodźmy. - odpowiedziała niezwykle miłym tonem Monika.
Dziewczynki ubrały się więc ciepło i wyszły. Po drodze nuciły sobie i wesoło podskakiwały. Wtem ujrzały wysokiego pana z wąsami. Wyglądał na naprawdę niemiłego. W ręku trzymał niedużą, puchatą kulkę. Zaciekawione przyjaciółki podeszły bliżej, udawając, że ot tak sobie spacerują. Starszy pan zaczął głośno krzyczeć i zagrażać palcem.
- Policzyliśmy się! Masz szczęście, że zostaniesz pożarty przez wilka, a nie zabity przez ludzką rękę, choć już mało brakowało! Życzę Ci, żebyś umarł jak najprędzej! - wąsaty pan zaczął zagrażać coraz głośniej, dziewczyny słyszały, co mówi.
- Przecież to okropne! Co on chce zrobić?

-------------

Ciąg dalszy nastąpi już niedługo.